سزاوار...

بایک دسته گل رز آمده بود به دیدنم

با یک نگاه مهربان...  

همان نگاهی که سالها آرزویش را داشتم و از من دریغ کرده بود....

گریه کرد و گفت که دلش برایم تنگ شده بود.

فاتحه ای خواند و رفت ... 

                                                       

مـــن ســـزاوار ایـــن " فراموشـــی " نبـــودم ...

همانطـــور کـــه تـــو ,

لایـــق ایـــن " عشـــق " نبـــودی ... !